durmaq

durmaq
глаг.
1. стоять:
1) находиться на ногах в вертикальном положении, не двигаясь с места (о людях, животных); занимать место где-л., находясь в таком положении. Pəncərənin yanında durmaq стоять у окна, güzgünün qarşısında durmaq стоять перед зеркалом, ağac altında durmaq стоять под деревом, növbədə durmaq стоять в очереди, ayaq üstə durmaq стоять на ногах
2) стоять в какой-л. позе. Dizi üstə durmaq стоять на коленях, başı üstə durmaq стоять на голове, əlləri üstündə durmaq стоять на руках
3) выполнять какую-л. работу, связанную с пребыванием на ногах. Dəzgah arxasında durmaq стоять за станком, qarovulda durmaq стоять в карауле, növbətçi durmaq стоять дежурным
4) иметь временное местопребывание. Alay bu kənddə dururdu полк стоял в этой деревне
5) занимать какое-л. положение. Birinci planda durmaq стоять на первом плане, eyni səviyyədə durmaq стоять на одном уровне, dövlət başında durmaq стоять во главе государства, diqqət mərkəzində durmaq стоять в центре внимания
6) занимать какую-л. позицию. Müdafiədə durmaq стоять в обороне, qabağında durmaq kimin, nəyin стоять перед кем, чем, möhkəm durmaq стоять крепко
7) помещаться, находиться где-л. (о чём-л.). Küncdə durmaq стоять в углу, rəfdə durmaq стоять на полке, stolun üstündə durmaq стоять на столе, yaxınlıqda durmaq стоять поблизости, sağda bir bina durur справа стоит дом, meydanda heykəl durur на площади стоит памятник, özül üzərində durmaq стоять на фундаменте, dayaqlar üstündə durmaq стоять на опорах
8) иметь какое-л. местоположение. Dayanacaqda durmaq стоять на стоянке, limanda durmaq стоять в порту
9) быть неподвижным, не двигаться, не изменяться. Yerində durmaq стоять на месте, bir yerdə durmaq стоять на одном месте, bir nöqtədə durmaq стоять на одной точке
10) быть, оставаться нетронутым, неиспользованным. Otaqlar bomboş durur комнаты стоят пустыми
11) разг. храниться, оставаясь неизменным, не теряя своих качеств. Mürəbbə uzun müddət dura bilir варенье может стоять долго
12) существовать, быть на свете – о ком-л., о чем-л. Bu bina yüz ildir durur это здание стоит сто лет
13) находиться некоторое время где-л. Bir saat durdular стояли час, bir-iki saat burada duraq постоим здесь час-два
2. вставать, встать. Yerindən durmaq вставать с места, yatağından durmaq вставать с постели, stuldan durmaq вставать со стула, tezdən durmaq вставать рано
3. жить, быть живым, существовать. Babası durur kimin дед живет чей
4. останавливаться, остановиться. Tramvay harada durur? где останавливается трамвай? Maşın evin qabağında durdu машина остановилась перед домом, saat durdu (dayandı) часы остановились, zavod durdu (dayandı) завод остановился
5. обходиться, обойтись (стать в какую-л. цену). Təmir on min manata durdu ремонт обошёлся в десять тысяч манатов, kostyum yüz manata durdu костюм обошёлся в сто манатов
6. в сочет.: mübahisəyə durdu стал спорить, döyüşməyə durdu стал драться, durdu qışqırmağa стал кричать
7. в сочет. с деепричастями: dayanıb durur встал и стоит
8. в форме деепричастия в сочет. с глаголами: durub danışmaq стать говорить, durub yazmaq стать писать
9. в отрицат. форме: durma, durmayın в сочет. с глаг. в повелительном наклонении: durmayın tələsin торопитесь, durmayın qaçın! побежали! бегите! durmayın tez olun! скорей!; durma gəl! скорей приходи (приезжай); durma oxu! скорей читай!
◊ qabağında durmaq kimin, nəyin устаивать, устоять п еред кем, ч ем (выдержать натиск, проявить стойкость, выдержку); dalında durmaq kimin стоять за спиной кого, оказывать поддержку к ому; dalında dağ kimi durmaq kimin стоять горой за кого; yolunda durmaq kimin стоять на пути чьём; başının üstündə durmaq kimin стоять над душой у кого; başında durmaq nəyin стоять во главе чего; возглавить, возглавлять что; geri durmamaq не отступать перед кем, перед чем; gözündə durmaq стоять над душой; sözünün üstündə durmaq стоять на своем; durduğu yerdə безо всякой надобности; ни с того, ни с сего; üstündə durmaq: 1. останавливаться, остановиться на чём-л., обращать внимание на что-л.; 2. настаивать, настоять на чём-л.; kənarda durmaq стоять в стороне от кого-л., чего-л.; keşiyində durmaq: 1. nəyin стоять на страже чего; 2. kimin охранять, защищать кого, заботиться о ком; gözləri önündə durmaq kimin стоять перед глазами кого, чьими; tərəfində durmaq kimin становиться, стать на чью сторону; bir yana dursun не только … но даже, но и … Tanımaq bir yana dursun, heç adını da eşitməmişəm не только не знаю, но даже имени не слыхал

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Полезное


Смотреть что такое "durmaq" в других словарях:

  • durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oturub-durmaq — f. 1. Əlaqə saxlamaq, dostluq etmək, yoldaşlıq etmək. <Pəricahan xanım:> Mehdi ağanın nəvəsi Ağca xanıma bir qaraçı qızı ilə yoldaş olub, oturub durmaq yaraşmaz. S. S. A.. <Balaş Sevilə:> . . Mən indi böyük cəmiyyət adamıyam,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • durma — «Durmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dayanmaq — 1. f. 1. Dayaq etmək, dayamaq, söykənmək. Şeyx Nəsrullah naxoş kimi heç kəsə baxmayıb dayanır yastıqlara. C. M.. Nənə əlini yumruqlayıb masaya dayandı. S. R.. // Dirənmək, lap yanaşmaq. Bəylərbəyinin faytonu qapıya dayandı. M. S. O.. 2. Rast… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş-başa — z. Bir yerdə, yan yana, bir birinə sıxılaraq. Baş başa durmaq – bax baş başa vermək 3 və 4 cü mənalarda. Baş başa gəlmək – üz üzə gəlmək, rastlaşmaq. Usta yarı yol getməmişdi, bir ayrı kişi ilə baş başa verib toqquşdular və ikisi də üzlərini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fikir — is. <ər.> 1. Düşünmə, düşüncə, təfəkkür; təfəkkür prosesi. 2. Niyyət, məqsəd, məram. Fikrini başa düşmək. Fikrini anlatmaq. Getmək fikrindən daşınmaq. – <Süleyman:> Yaxşı, xala, bəs sənin fikrin? Ü. H.. Qızın fikrində bunların heç… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dik — 1. sif. Aşağıdan yuxarıya doğru şaquli (düz) vəziyyətdə duran. Dik ağac. Dik nərdivan. Dik divar. 2. sif. Çox yüksək, uca, hündür; sarp. Uzanan dik qayalar, silsilələr; Qara yellər ora dörd yandan əsər. S. V.. Girdmanın igid sərkərdəsi meydanda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»